زنان از اصلی ترین افراد خانواده به شمار می آیند وضرب الامثلی است که میگوید مرد کارگر است وزن بنا .وامروزه زنان فعال بسیاری هستند که همپای مردان برای پیشرفت کشور ومنطقه در تلاشند.شاید دیگر دوران مرد سالاری رخت برمیبندد که در آن زن محصور درخانه بود. در روستاها زنان بعد از مرگ شوهر به استقلال میرسیدندوگویی موقع زنده بودن شوهر استعدادشان گرفته شده بوده است .در زاوشت شیرزنانی بودند که با شهامت وبا رعایت موازین دینی همپای مردان در کارهای عمومی دخالت میکردند واگر امکانات یا موقعیتی برایشان داده میشد یقینا از عهده بسیاری از کارها برمی آمدند وشاید با تعصبگری نا آگاهانه بسیاری از این استعدادها خفه شده اند. موضوع بحث برتری زنان بر مردان یا برعکس نسیت . در یکصد وپنجاه سال گذشته چندین بانوی محترم در زاوشت پا به عرصه گذاشتند وهمچون مردان در کمک به همنوع خود پیشقدم بوده اند . بانوانی همچون پاپان سلطان،بانوعنبر،بانوشفا،بانو پاپالان(فاطمه)بانوکلثوم،ودهها وصدها بانوی دیگر که رخت از این جهان بربسته اند وشاید هراز گاهی نامشان آورده میشود ایشان در حد وتوان خود در درمان یا خدمات به عموم اهالی نقش قابل ملاحظه ای داشتند  .از اولین بانوان تحصیل کرده زاوشت میتوان به بانو ش.انصاری،بانو پ.شریقی  ،بانو ف حسین پور،بانو صادقی ،بانو فتحی زاده که در اولین سالهای تاسیس مدرسه در زاوشت اقدام به تحصیل نمودند (سالهای ۱۳۴۸)نام برد.همچنین از اولین معلمان زاوشت که جز اولین معلمان خانم در زاوشت نیز میتوان بشمارآورد بانوان شریفی وحسین پور  هستند.ودراینجا جا دارد از خانم دکتر اسمعیل پور یاد شود  که به عنوان اولین خانمی هستند که در زاوشت موفق به دریافت مدرک دکترا گردیده اند امید است در فرصتی مناسبی اطلاعاتی از ایشان تهیه ودر سایت بیان شود هرچند همگی ایشان از برترینها وجزئ شخصیتهای برجسته زاوشت میباشند.

۱ .بانو عنبر فوت شده به سال  ۱۳۳۳  از متولیان امامزاده آقاسید بودند وامورات آن را دردست داشتند  موقعی که در جنگ جهانی دوم  نیروهای متفقین در سال ۱۳۲۰به  آذربایجان هجوم  هجوم آوردند هواپیماهای ایشان در آسمان بناب نمایان شدند مردم زاوشت از صدای جنگده هایی  که در آسمان بود به وحشت آمدند وسراسیمه به بیرون ریختند در این میان بانو عنبر با درایت خویش مردم را به طرف امامزاده آقاسید هدایت کرد تا در صورت بمباران جنگنده ها مردم جان خویش را از دست ندهند هیاهوی عجیبی در شهرهای بناب ومراغه وروستاهای اطراف پیچیده بود وبدین صورت با تدبیر این بانوی محترم اهالی زاوشت از اضطراب وپریشانی نجات یافتند .

۲٫بانو رقیه بزازیان فوت شده به سال ۱۳۵۸٫وی از متعلمین سنتی علم ودانش و قرآن برای بسیاری از بانوان وکودکان زاوشتی بود.هنوز هم بانوان قاری قرآن زاوشتی از شاگردان ایشان میباشند .ایشان در کارهای خیرنیز پیشقدم بودند.

۳٫بانو فاطمه(پاپالان)خلیل پورفوت شده به سال ۱۳۶۸٫ایشان بانوی نیکو کاری بود.  چاه زاوشت که در مسیر قاناباشی برای زایران امامزاده آقاسید وهمچنین استفاده چوپانان بوددر حدود سالهای ۱۳۲۰ خشکید ومردم خصوصا چوپانان این مسیر در مضیقه بودند لذا این بانوی محترم با هزینه خویش اقدام به تعمیر این چاه نمود واز آن بعد نام چاه بخاطر نام تعمیرکننده آن ،پاپالان قوروسی نام گرفت این چاه چندین بار توسط ایشان تعمیر گشت ولی در سال ۵۶ با توجه به اینکه ایشان دوران کهولت را میگذرانیدند وهمچنین چون در امامزاده آقاسید چاه آب کنده شد این چاه نیز  خشکید وبا خاک پرگردید.