کاروانسراها در ایران به دلایل متعددی ساخته شده اند برای توقف واستراحت،انباروذخیره سازی و….زاوشتیان که در گذشته کار اصلی شان استحصال نمک از دریاچه ارومیه بود به فکر افتادند که انباری برای این محصول در روستا داشته باشند هرچند که این فکر در اواخر استحصال نمک از دریاچه بود به هرحال در سال۱۳۳۳  ارباب وقت زاوشت زمینی در منتهی الیه غرب مسکونی روستا  در اختیار نمکداران قرار داد تا با ساخت مکانی تحت عنوان کاروانسرا نمک را در آن مکان انبارکنند.ساختمان کارونسرا درسال ۱۳۳۵ ساخته شدموادبه کاررفته درآن گل وخاک با سقف چوبی که عرض دیوارهای آن در نیم متر ساخته شده بود.مساحت کل ساختمان با عرصه واعیانی آن هفت من محلی بود هرچهارطرف آن دارای اتاقکهایی بود که داخل آن نیز اتاقکی داشت که هر کدام از اتاقکها در اجاره دریاچی بود .هر کس که نمک استحصال میکرد نمک مرغوب را در اتاقکها قرار میداد ونمک های نامرغوب را در حیاط کاروانسرا میریخت.

عمر کاروانسرا کم بود چون با گسترش زاوشت وهمچنین با مکانیزه  شدن روش استحصال نمک نیازی به انبار نبود لذادرسال ۱۳۷۱ کارونسرا با همه خاطرات خوب وشیرینش جهت احداث مدرسه وچند ساختمان عمومی برای زاوشت تخریب گردید .اکنون ساختمانهای شرکت تعاونی زاوشت،مدرسه کوثر ،موسسه مالی واعتباری زاوشت درمکان سابق کارونسرا احداث شده اند.

قسمت شرقی کاروانسرا که نگهبانی آن با پنجره فلزی مشخص است

دیوارسمت غربی کارونسرا که  مدرسه ابتدایی شیرودی در آن قسمت قرار داشت

 تخریب کارونسرا جهت احداث ساختمانهای دولتی

تخریب کاروانسرا جهت احداث مدرسه

آخرین اثر از دیوارهای کارونسرا درحال تخریب